Gledajući na sivo nebo iznad Beograda, ne bi nam smetalo da zamenimo lokaciju sa ovim objektom nazvanim Rezidencija porodice Tarner, projektovanom od strane arhitektonskog biroa Jensen Architects. Rezidencija je smeštena u Larkspuru, strmoj i šumovitoj padini sa zaštićenim drvećem i nesmetanim pogledima na planinu Tamalpais i zaliv San Franciska.
Kako bi minimizirali prisustvo kuće i očuvali greben, arhitekte su odlučile da ne grade na vrhu brda, već da izgrade u brdu, sa glavnim volumenom ušukanim u tlo između postojećih hrastovih stabala na parceli. Donja dva nivoa zgrade su delimično usečeni u padinu formirajući postolje kuće. Ovo postolje smešta garažu, spavaće sobe i privatne funkcije kuće.
Na vrhu ove baze se nalazi paviljon, koji smešta javne prostore poput kuhinje, trpezarije i dnevnog prostora koji su u potpunosti otvoreni i zaštićeni ispod dugačkog krova. Krov se prostire ka spolja, nošen centralnim jezgrom, bez potpornih zidova ili stubova.
Oglas
Ispod ovog lebdećeg krova, niz kliznih staklenih panela se mogu u potpunosti povući u jezgro kuće. Kada se kuće koristi, ona gotovo da deluje providno i nepostojeće. Ideja je bila da se napravi zgrada koja nestaje u pejzažu.
