Kako ljudi nastoje da zaustave zagađenje prirodne sredine, čak i velike korporacije insistiraju na razvoju velikih industrijskih objekata koji utiču na životnu sredinu, arhitektura postaje sve važnija u planiranju i projektovanju gradova koji su ekološki i profitabilni.
Arhitekte i graditelji sve više traže inspiraciju u prirodi radi osmišljavanja projekata zasnovanih na zdravoj ekološkoj praksi i bio-arhitekturi. Ovo označava prelaz ka boljoj budućnosti u kojoj je akcenat stavljen na očuvanje prirodne sredine za buduće generacije.
Suštinska ideja jeste da je priroda, imaginativna zbog same potrebe, već rešila mnoge probleme koji su za nas veoma aktuelni i od presudnog značaja za nastavak vrste: energija, proizvodnja hrane, kontrola klime, netoksična hemija, transport, ambalaža i mnogo toga drugog.
Najuspešniji pronalazači posmatrali su prirodu netremice i pokušavali da razumeju kako ona radi. U njoj je pronalažena inspiracija i rađana želja za letenjem ili plovidbom pod površinom vode, a izučavanje oblika, sistema, obrazaca i odnosa iz prirode dovodilo je, i dovodi, do širenja granica naših otkrića i razumevanja sveta koji nas okružuje.
Primarni cilj ove rastuće arhitektonske oblasti jeste da se poboljša kvalitet životne sredine u gradovima i na taj način poveća životni standard stanovništva. Projekti koji su prihvatili tu filozofiju su sprovedeni širom sveta sa primenom odgovarajućih klimatskih tehnologija za energetsku uštedu i prirodne resurse. Kada je u pitanju zelena arhitektura, najrelavantnija promena mora doći u izboru materijala, kao i u njihovim proizvodnim procesima.
Priroda je odličan izvor inspiracije za nove arhitektonske projekte. Oblici i koncepti koji se nalaze u prirodi mogu dovesti do originalnih ideja za projektovanje i funkciju novih zgrada.
Čuveni arhitekta Antonio Gaudi je bio dobro poznat po svojoj studiji i usvajanju prirodnih sistem u svojim kreacijama. Gaudi je proučavao geometriju i proporcije pronađene u organskim formama i primenjivao je geometrijske oblike koji se nalaze u arhitekturi kao što su hiperbolični paraboloidi, hiperboloidi i heliokidi u mnogim svojim projektima, što je dovelo do dizajna u obliku šipke ili kostiju. Arhitekta je rekao da ne postoji bolje strukture od debla drveta ili ljudskog skeleta.
Iako je Katedrala Svete porodice (La Sagrada Familia) u Barseloni najpoznatiji Gaudijev projekat, nekoliko drugih njegovih objekata su proglašeni za UNESCO svetsku baštinu. Katedralu Svete porodice karakteriše struktura nalik šumi (na fotografiji ispod), naglašavajući Gaudijevo oslanjanje na prirodu radi dobijanja inspiracije.
Priroda sadrži mnogo oblika koji se mogu pozajmiti za stvaranje novih i originalnih dela. Drveće, lišće, planine, pećine i hridi imaju talasaste oblike koji se mogu koristiti za stvaranje veoma dinamičnih projekata. Gaudi je naglašavao sa prirodom i bio inspirisan sa njom, što ga je navelo da stvori jedinstvene projekte i podstaklo njegov ugled kao arhitektonskog genija.
Sa istom brigom i pažnjom za detaljima koje je tako prisutna u Gaudijevim delima, priroda se i dalje može prilagoditi kako bi zadovoljila potrebe arhitektonskog dizajna, za stvaranje modernih i inovativnih dela.
Novije zgrade su počele da prihvataju ovaj koncept, istražujući mogućnosti otključane kroz posmatranje živih organizama. Principi koji se nalaze u prirodi često odražavaju načela ekonomije i optimalno korišćenje materijala i energije, doprinoseći rešenjima koja su ne samo ekološka, već i integrisana sa samom prirodom.
Umesto posmatranja arhitektonskog projektovanja kao načina za prevazilaženje prirode, bilo bi mnogo više korisnije gledati prirodu i iz nje izvlačiti inspiraciju.