Muzej tolerancije, projektovan od strane arhitekata Bracha Chyutin, Michael Chyutin, Jacques Dahan i Ariel Noyman-a, nalazi se u srcu modernog Jerusalima, u njegovom podmlađenom centru grada, na granici između prostornog Parka nezavisnosti i gradske izgrađene sredine. Lokacija je tačka susreta tri glavne ulice koje se razlikuju po karakteru i funkciji. Hillel ulica: razvijena komercijalna zona; Moshe Ben Israel ulica: put koji prelazi park; i Moshe Salomon ulica: u kojoj se nalazi Nachalat Shiva tržni centar i turističko mesto puno restorana i prodavnica.
Zgrade koje okružuju muzej imaju različite arhitektonske karakteristike, predstavljajući istoriju Jerusalimske arhitekture od 19. veka do danas. Arhitekte su želele da zgrada Muzeja tolerancije u Jerusalimu (MOTJ - Museum of Tolerance Jerusalem) bude integrisana u pejzaž bez potiskivanja postojeće gradske sredine, sa jedne strane, ali stavljajući svoj jedinstveni karakter, sa druge strane, koji predstavlja strukturu koja odražava transparentnost i otvorenost, stvarajući vizuleni interes i integritet.
MOTJ deluje kao most između različitih arhitektonskih stilova koji su prisutni u njegovom okruženju, s jedne strane, dok se stilski koristi savremenim arhitektonskim jezikom i istraživanjem naprednih tehnologija i materijala. Arhitekte ističu da su želeli da zgrada muzeja stoji u toplom zagrljaju urbanog tkiva i parka oko njega, blješteći kao dragulj postavljen u gradskoj vizuri Jerusalima.
Oglas
Objekat muzeja planiran je da bude domaćin različitih aktivnosti: izložbeni prostori, edukativni centar, pozorište, višenamenska sala, kancelarije, restoran, prodavnica suvenira, itd. Aktivnosti su različite po tipovima posetilaca koje uslužuju u njihovim radnim vremenima, u njihovim zahtevima zaštite životne sredine i u njihovoj interakciji sa urbanim kontekstom. Razvijeni kocept zgrade odgovara zahtevima svake pojedine aktivnosti, ohrabrujući neometan pristup različitim zajednicama do svojih odgovarajućih destinacija.
Arhitekte su projektovale izduženu strukturu koja prati južnu i istočnu granicu lokacije. Struktura orkestrira tri okolne ulice, u koherentnom urbanom prostoru, stvarajući novi javni trg za podmlađeni centar grada Jerusalima. Projekat javnog trga obuhvata nekoliko različitih elemenata: potonulu arheološku baštu, zatvarajući ostatke rimskog akvadukta u gradskom centru, terasasti amfiteatar, gaj i razne javne popločane oblasti, za različite aktivnosti posetilaca.
Zgrada je podeljena na dva horizontalna krila: tri "plutajuća" sprata gornjeg krila koje je domaćin pozorištu i prostorima za društvene susrete, kao i dva sprata nižeg "potonulog" krila koje je domaćin dečijeg i odraslog muzejskog izložbenog prostora - tzv. "tamne kutije". Ulazni nivo se nalazi na nivou javnog trga i on ima restoran i prodavnicu suvenira. Iz ulaznog nivoa može se otići do gornjeg ili donjeg krila.
Četvoronivelisani nivo spaja plutajuće krilo sa potonulim. Deo plutajućeg krila visi iznad nivoa zemlje, stvarajuči jaz - vrata - od izgrađenog grada ka parkovskom prostoru. Pešaci koji se opuštaju na javnom trgu ili šetaju ka parku mogu na ovaj način biti namamljeni da uđu u zgradu MOTJ-a i da je iskuse.
Arheološka bašta služi kao otvoreni prostor za potonulo krilo, doprinoseći aktivnostima izložbenih prostora. Bašta je povezana sa nivoom ulive preko terasatih nivoa koji se mogu koristiti kao mesta za sedenja za spoljašnje performanse. Ona ima kapacitet od 1.200 sedišta.
Arhitektonski jezik MOTJ zgrade razdvaja ga od njegove pozadine kao vizuelni orijentir, ujedno održavajući kontinuitet u pogledu visine objekta i materijala sa urbanim tkivom kojim je okružen. Lokacija objekta na granici između grada i parka diktira dizajn fasade objekta. U skladu sa opštinskim propisima, fasada prema gradu je od kamena i ona postoji u kontinuitetu sa kamenim kućama iz 19. i 20. veka koje se nalaze pored muzeja.
Prema parku, struktura ima staklenu fasadu, koja se odnosi na staklenu fasadu budućeg suda u parku. Kamena struktura pluta iznad jaza i staklenih zidova ulaza zgrade. Ovo dozvoljava vizuelni kontinuitet između grada i parka, sprečavajući da objekat muzeja postane neprobojna barijera. Dizajn fasada i krova kao geometrijskog omotača koji spaja presavijene kamene ravni može se razumeti kao oslikavanje geografske forme Jerusalima, grada koji je okružen planinama.
Razlike u dizajnu između fasada ka gradu i parku diversifikuje i obogaćuje vizuleni izgled objekta. Hodanje oko zgrade Muzeja tolerancije u Jerusalimu može da stvori kod čoveka element iznenađenja.
Više o projektu:
Projektantski tim: Bracha Chyutin, Michael Chyutin, Jacques Dahan, Ariel Noyman
Lokacija: Jerusalim, Izrael
Klijent: Centar Sajmon Vizental (The Simon Wiesenthal Center)
Površina parcele: 8.700 metara kvadratnih
Površina objekta: 15.000 metara kvadratnih
Spratnost: tri nadzemna sprata i dva podzemna
Konstrukcija: čelik i beton
Maksimalna visina: 20 metara
Broj parking mesta: 350
Fasadni omotač: kamen i staklo
Linkovi:
Povezani tekstovi sa portala Gradjevinarstvo.rs:
