Međunarodna istraživačka grupa proučava kako da napravi održiviji beton zamenom sintetičkih materijala za ojačanje prirodnim vlaknima i materijalima iz različitih tokova otpada.
Ilustracija (Foto: Pixabay)
Stručnjaci iz Amerike i Turske su u najnovijoj studiji koju je predvodio Univerzitet Flinders pokazali da geopolimeri ojačani obnovljivim prirodnim vlaknima i napravljeni od industrijskih nusproizvoda i peska na bazi otpada od topljenja olova ili proizvodnje stakla mogu da odgovaraju čvrstoći, izdržljivosti i kvalitetu skupljanja pri sušenju onih koji sadrže prirodni pesak, koji naravno troše više prirodnih resursa i stvaraju dodatne emisije u njihovoj preradi.
Beton je najrasprostranjeniji građevinski materijal, sa 25 milijardi tona koje se iskoriste svake godine. On troši oko 30% neobnovljivih prirodnih resursa, emituje oko 8% atmosferskih gasova staklene bašte i čini do 50% materijala na deponijama.
Dr Aliakbar Gholampour sa Univerziteta Flinders kaže da njihovi nalazi imaju značajan potencijal za upotrebu prirodnih vlakana u razvoju građevinskih materijala strukturalnog kvaliteta, u kojima su vezivo i agregat zamenjeni industrijskim nusproizvodima i otpadnim materijalima.
Ispitivanja su dokazala da geopolimeri koji koriste otpadni stakleni pesak pokazuju superiornu čvrstoću i manju apsorpciju vode od onih koji sadrže prirodni rečni pesak, dok geopolimeri na bazi topioničarske šljake (LSS) imaju manje skupljanje u poređenju sa geopolimerima pripremljenim sa prirodnim rečnim peskom.
U eksperimente su uključena i prirodna vlakna kao što su ramija, sisal, konoplja, kokos, juta i bambus.
Rezultati su pokazali da geopolimeri koji sadrže 1% ramije, konoplje i bambusovih vlakana, kao i 2% ramijevih vlakana pokazuju veću čvrstoću na pritisak i zatezanje i manje skupljanje pri sušenju od neojačanih geopolimera, dok oni koji sadrže 1% vlakana ramije imaju najveću čvrstoću i najmanje skupljanje pri sušenju.
I u Australiji je sprovedeno istraživanje koje je objavljeno u časopisu Construction and Building Materials, a koje doprinosi globalnim naporima u borbi protiv uticaja na životnu sredinu proizvodnje konvencionalnih građevinskih materijala i gomilanja otpada na deponijama.
Dr Gholampour ističe da se pri pravljenju betona mogu reciklirati ogromne količine industrijskih nusproizvoda i otpadnih materijala da bi se poboljšala mehanička svojstva i izdržljivost betona, kao i da se mogu koristiti alternativna, ekološki prihvatljiva prirodna vlakna.