U Šefildu je razvijena nova inženjerska tehnika koja bi mogla da doprinese očuvanju istorijskih zgrada i mostova od kamena. Tim istraživača sa Odeljenja za građevinsko i strukturalno inženjerstvo Univerziteta u Šefildu stvorio je metodu kojom se preciznije vrši procena kako konstrukcije od kamena i opeke mogu bezbedno da podnesu primenjene sile. Zahvaljujući njihovom pristupu moguća je obnova i dalje korišćenje starih građevina među kojima su srednjovekovne katedrale i viktorijanski železnički vijadukti.
Ilustracija (Foto: Pixabay)
Još od 17. veka za procenu sigurnosti zgrada i mostova od opeke korišćena je "metoda linije potiska". Međutim, ova metoda, koju je razvio poznati naučnik Robert Hooke, ima određena ograničenja. Ona zahteva da inženjeri procene sigurnost konstrukcija koje sadrže otvore i ne uzima u obzir mogućnost problema zbog klizanja. Uz to, često je nejasno koje zidane površine treba da poseduju zatezni kapacitet - mogućnost istezanja ili povlačenja pre pucanja.
Nova metoda, nazvana "optimizacija rasporeda potiska", nema ova ograničenja i primenjiva je na sve zidane konstrukcije. Pritom, ona precizno određuje koji delovi struktura moraju imati određeni zatezni kapacitet i nastavlja se na poznati model opeke koji je Hooke osmislio 1675. godine.
Oglas
Uz ovu tehniku dobijaju se nova saznanja o ponašanju konstrukcija od opeke. Zahvaljujući softveru koji su istraživači razvili inženjeri i arhitekte moći će da procene sigurnost konstrukcija od kamena i opeke.
Profesor građevinskog inženjerstva na Univerzitetu u Šefildu i vođa istraživačkog tima Matthew Gilbert podseća da su kamen i opeka hiljadama godina korišćeni za izgradnju zgrada i mostova, od skromnih kuća do katedrala i važnih građevina. Zbog njihove istorijske vrednosti važno je da ostanu sigurne i funkcionalne, a za to su potrebne efikasne metode procene.
On ističe da su u klimatskoj krizi izuzetno važni digitalni alati pomoću kojih se procenjuje kako se primenjene sile uspešno prenose na tlo u ovim konstrukcijama.
Glavni autor rada Isuru Nanayakkara, istraživački student na Univerzitetu u Šefildu, navodi da se ponovo javlja interesovanje za korišćenje kamena u građevinarstvu zbog njegovog niskog ugljeničnog otiska. On ističe da su potrebni digitalni alati kako bi se ovi materijali vratili u širu upotrebu.
Smatra da za sada inženjeri više koriste alate vezane za čelične i betonske konstrukcije, pa se događa da se čelična armatura koristi u zidovima i kada nije potrebna. On se nada da će njihov softver otvorenog koda biti od pomoći građevinskim inženjerima i arhitektama, kao i da će dobiti povratne informacije.
Rad o ovom istraživanju objavljen je u časopisu Proceedings of the Royal Society A.
