Sveobuhvatna zaštita prirode, a ne samo pojedinih njenih vrednosti, cilj je Zakona usvojenog na posljednjoj sednici Skupštine. Priroda je jedan od najvažnijih resursa za dalji razvoj naše države, pa je neophodno sačuvati i unaprediti postojeći nivo biološke i predione raznovrsnosti, objašnjavaju predstavnici Vlade, uz garanciju da će usvojeni zakon, takođe, osigurati kompatibilnost zaštite prirode u Crnoj Gori sa onom u zemljama EU. Biodiverzitet i ostale prirodne pejzažne vrednosti Crne Gore, iako izloženi brojnim pritiscima, u značajnoj meri su očuvani. Učešće nacionalno zaštićenih područja prirode u teritoriji države je 7,72 odsto i, uglavnom, odnosi se na četiri nacionalna parka. Poseban izazov u zaštiti biodiverziteta i prirodnih vrednosti je, kako obrazlaže predlagač zakona, rešavanje konflikata između očuvanja prirode i razvoja.

Da bi razvojne odluke bile održive, potrebno je uključiti mehanizme kojima se procjenjuju uticaji privrednog i društvenog razvoja na prirodu i biodiverzitet, i preduzimanje mera za njihovo očuvanje. Generalno prostorno lociranje velikih razvojnih kapaciteta i projekata ne sme biti u koliziji sa očuvanjem integriteta zaštićenih prirodnih dobara, posebno onih koja imaju međunarodni značaj. Novim zakonom uređuje se zaštita i očuvanje prirode i prirodnih vrednosti, ali i propisuje način postupanja da bi se to ostvarilo. Date su opšte mere obaveza da se radnje, aktivnosti delatnosti u prirodi planiraju na način da se izbegnu ili svedu na najmanju meru ugrožavanje i oštećenja prirode. Definisane su i opšte mere zaštite biološke raznovrsnosti, zaštite šumskih ekosistema, zatim uslovi zaštite i korišćenja speleoloških objekata, vlažnih i vodenih staništa, zaštite mora i podmorja… Zakonom o zaštiti prirode definisani su oblici zaštićenih prirodnih dobara koji mogu biti od međunarodnog, nacionalnog i lokalnog značaja. Zaštićena prirodna dobra svrstana su u tri grupe, i to zaštićeni lokaliteti, zaštićene vrste i zaštićeni geološki i paleontološki objekti.